مقدمه:
آبان نود و پنج
ساختارشکنی از سازمان مُلتَفِت
صفر، بیست، یک
یه جای غلافی از غرب
داریوش
تبهکار ادبیات

همخوان:
شهر هرته دیگه
نی کسی به کسی کی به کیه
سه سوته گرفتم چیکاره‌ای از سیس جینت
شما جُردن ما سی متری جی
شهر هرته دیگه
نی کسی به کسی کی به کیه
مولایی خیطه دیگه

قسمت اول:
شهر هرته دیگه
نی کسی به کسی کی به کیه
تو اقیانوسم نی جزیره
اونا خودشون قراره بفهمن کی جدیده
کی ملتفته کی چریکه
حدقه‌ی تو به تیرگی میل
کِرِ کاکاهای نیجریه
سی تا دیگه از اون سیدا بده
شهر هرته دیگه
برق و هرتزه دیگه
شهرزاد قصه می‌گه
ارتش قبضـ(ـه) ژسه می‌ده

همخوان:
شهر هرته دیگه
نی کسی به کسی کی به کیه
سه سوته گرفتم چیکاره‌ای از سیس جینت
شما جُردن ما سی متری جی
شهر هرته دیگه
نی کسی به کسی کی به کیه
مولایی خیطه دیگه

قسمت دوم:
شهر هرته
زحمات پِرته
پابرهنه بین طبقات لِیله
برق و هرتزه
فقراتت لِه
بگو فقط کدوم طرفاس قبله
لَنگ متاعه زِیدت
لَنگ قطاره ریلت
نداره سوادت کِشِش
تو قراره کُهنه بمونی تو تقویم قراره عید شه
تب داره طباب خودش طِبِش
این راهرو طِیِش طی شه تِی‌کش
حیفه حیفِ میل شه
ولی خب شهر هرته Hئه ایدزه
به کاغذ برسون قیچی تیزه
داریوش واسه سیم لُخت پیریزه
لزوماً شما رو نیاز داریم
به نظرم برید تو فیریزر

همخوان:
شهر هرته دیگه
نی کسی به کسی کی به کیه
سه سوته گرفتم چیکاره‌ای از سیس جینت
شما جُردن ما سی متری جی
شهر هرته دیگه
نی کسی به کسی کی به کیه
مولایی خیطه دیگه

قسمت سوم:
شهر هرت مگه نی؟
غل دستیت دله مگه نی؟
می کشن «تغ» تو صورتت سر و ته تیغ
اینجا میزاین شغال از پدر شیر
معلولانه دنبال عللشی
مُهلت نمی‌دم به پِلَن Bت
انگشتات کردن گِره رو گیج
تو عُمرت فقط دادی دایره رو پیچ
یه نویز تو کهکشون؛ رادیو زمین
منو از درخت آدم عادیا بچین
تن پاره پورم رو بتپون وان بتادین
بره تو خوار هزاری دوزاری تا انتها کیر
یه نویز تو کهکشون؛ رادیو زمین
منو از درخت آدم عادیا بچین
تو تو شهر هرتم نمیتونی قاطی ما بشی
الانم گوش رو می سپاریم به آخرین جیغ

همخوان:
شهر هرته دیگه
نی کسی به کسی کی به کیه
سه سوته گرفتم چیکاره‌ای از سیس جینت
شما جُردن ما سی متری جی
شهر هرته دیگه
نی کسی به کسی کی به کیه
مولایی خیطه دیگه