فقر

نگاه ها همه چپ حس عجیبیه چقدر سنگین جو

سرم پایینه سریع تر میشوم مه با خودم موگوم چرا مشکل چیه مرد

نه کالایم شبیه سیبل و هدف و نه چهره ی خستم شده با نمک

تهش هفته ای دو دفعه یوم د سرک و دیگه کل وقتم خرج کاره نخند

وقتی میبینی دستایم خالیه خواست خودم نبود زندگیم کامی از

ناکامی های تلخ بگیره،پر از عقده شوه و هر روز ببینه

رنگ پوچ هیچ بودنه نقشی نداشتن اضافه بودنه

مزه نکدی درکم کنی هییی اصل مطلب از سیر بودنه

از شرایط حال حاظر یعنی خیلی وقته که کاسه صبرم

پر شده جای قاب سفرم میی که از اوشتوکی بوده بار د پشتم

اخخخ خاندان همی تو زندگیره راه کج نرفتیم بد ماره نبینن

خشک یا تر یا هر رقم تیر کدیم ولی زدن خود مانه تر خشک تر کدن

گفتن د ما مال دنیا بی ارزشه حرسشه نخو 

گفتوم برش مال دنیا قد مال از مه کلگیش از شومو

شومویی که بره هر زرق و برقی سر به تعظیم میارین فرو

شومویی که بره هر زرق و برقی سر به تعظیم میارین فرو

مردمی که عقلشان د چشمشان است انسانیت یعنی یگ قصه یه مفت

یعنی عشق و یاور و رفیق و دوست،کلگیشانه پرتو منه جوی

ای گپا فقط وقتی زده میشه که باشه د پیشیت طبعشان خوش

وقتی نداشتی کته ترین دروغه که فامیلت هست یار دلسوز

مه ای گپاره زندگی کدومو روزی صد دفعه به عالم و آدم و دنیا و خدایم کشیدوم فحش

مه کشیدوم فحش به ای قسمتی که برما رقم خورد و هیچ رقم نشد ای دل ما خوش

از خط فقر کشیدگ به جبر ،تا جایی پیش رفت که ازم سر میزد

هر کاری که تو بوگی گناه استه مرد

گناه استه مرد

تا اندکی عقده،اندکی عقده شود از ای سینه یه لامذهبم محو