متن آهنگ: چهل سال

قسمت میانه‌ی آهنگ:

هر روز ما شبه، هوا ابریه

ستاره‌ها مَحوَن، ماهی نیست که نور بده

بیش از چِل سال، توی یه چنگال

عین یه سریال، که میشه تکرار(۲)

قسمت اول:

با غم داریوش نمیشه شبپره خوند

با فکر«مینا» بغل«آزاده» موند

وسط سحرا به امید آبادی روند

نمیشه دریا رو با نفت و بنزین سوزوند

شغالی پَست اومد دهنو بست

مَردمو جنگ فرستاد، خودش نشست

عاشق کُشتن/بود مقام‌پرست

بعد پیروزی وایساد، نشون داد شصت

ملت مست بودن، حالا معتاد

پرچم والایی ایران فرو‌ افتاد

یکی از اشتباهش زیر لب فحش داد

سی سالی صبر کرد تا رسید دهه هشتاد

هشتاد و هشت هی مدام میشد درگیر رشت

دید خون ندا رو رو زمین اندازه تَشت

دنبال جنبش سبز توو آینه گشت

اما دید اینجا باغبوناش هم هم‌دستن با صاحب دشت

دید...

قسمت میانه‌ی آهنگ: 

هر روز ما شبه، هوا ابریه

ستاره‌ها مَحوَن، ماهی نیست که نور بده

بیش از چِل سال، توی یه چنگال

عین یه سریال، که میشه تکرار(۲)

قسمت دوم:

چَک، باتوم، اسپری

جواب هر سؤاله

توو این سلول بسته

رها شدن محاله

اونی که مُرد بی‌پلاک

زنش هیچی نداره

بچه‌ش توی سختیه

طفلکی بیچاره

توو گَردن ترسوهامون

ولی پُر از مِداله

سؤال امروز ما:

(خدا خبر نداره

مملکت رو زواله

خدا کنه نباره

از آسمون وَباله

بحث و جنگ و جداله)

اونجا باغ هویجه

نباش پی خیاره

دنیای ما مهیجه

اما نه اون دیاره!

اونجا پُر از حصاره

پُر از فکر خُماره

همه نگران ریالَن که

پایین‌تر از دُلاره

کسی حواسش نیست به اینکه

همیشه تحت فشاره

که طعمه‌ی شکار

صیادای بهاره

توف به همه‌ی پیاله‌ها که

فراموشی میاره

ما نخواستیم بغض و اشک و طعم غربت

بشه واسمون خاک تُربت

اما ویروسیه این شرق نِکبت

دونه دونه تلف میشد

خارج صف، بدون نوبت

حرفایی که میزنمو نذار پای غیبت

قسمتی خارج از ورس:

سهم همه‌ی شما قطع ارتباط پسر و ‌دختر،

بی‌سکسی، افسردگی، تجاوز و خودکشی و مرگه

این یه ننگه وقتی جُف‌پات لنگه

وقت زنگ انقلاب درونیه

این تنها راه خلاص شدن از این چنگه وقتی...

قسمت میانه‌ی آهنگ:

هر روز ما شبه، هوا ابریه

ستاره‌ها مَحوَن، ماهی نیست که نور بده

بیش از چِل سال، توی یه چنگال

عین یه سریال، که میشه تکرار(۴)

قسمت پایانی:

که میشه تکرار...(۳)

وقت زنگ انقلاب درونیه

این تنها راه خلاص شدن از این چنگه وقتی...

سهم همه‌ی شما قطع ارتباط پسر و دختر، بی‌سکسی، افسردگی، تجاوز و خودکشی و مرگه

با غم داریوش نمیشه شبپره خوند...

پایان.