متن

----

قسمت اول:

هر روز صبح که از خواب پا می‌شم/ می‌غلتم گربمو می‌بینم

می‌بندم موهامو، می‌شینم/ باز آینه رو برعکس می‌گیرم

یه کم از عطر پیمان می‌زنم/ سایه سفید زیر چشمام می‌زنم

اخبارو می‌خونم و مچاله می‌کنم/ قهوه‌ی تازه رو تفاله می‌کنم

گروم گروم، توی سینم/ می‌کوبه میگه یه روز دیگه است

من توی سینم ساعت نمی‌خوام/ مسابقه، بردن و باختن نمی‌خوام

نفرت داره منو هارم می‌کنه/ سردی آدما داغم می‌کنه

این دوپای مغرور پر ادعا رو ول کنی برگر آدم می‌خوره

دادستان شهرم خواب/ رئیس جمهور وقتم خواب

توی خونمون زندانی/ تموم لباس و رختم خواب

آدم! می‌بینی زندانی چیه؟/ نتیجه دروغ و بازی چیه!

تو که این همه کفترو ساقط کردی/ کوچ خفاشا واسه چیه؟

همخوان

یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم

اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»

یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم

اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»

قسمت دوم

چیه؟ منم! همون که خودت زاییدی/ روزی سه وعده از پشت پاییدی

بیت المالو حیف و میل کردی/ پولای بیمه‌امون رو پس نمی‌دی

تف تو این قافیه و وزن که باید برا تو حیف و میل کنم!

بیت المال من مقدسه! نه مث تو ولنگ و واز

چشاتو درشت نکن آقا/ ما که زورمون نمی‌رسه به شماها

ولی بترس از اون روزی که آخر/ بچه‌ات بگه «کیو می‌گه تو این آهنگ؟»

نفرت مغزتو پوک می‌کنه/ ایدئولوژی تو رو از تو می‌خوره

لعنتی یه کمی عاشق باش/ این اکسیر دردتو خوب می‌کنه

تو که این همه روزنامه چاپ کردی/ دروغو با دروغ پاک کردی

بی لباست، بی ستاره/ لای مردمت راه رفتی؟

منم اون هیهاتی که دین گفته/ شیعه تو ذلت نمی‌افته

منم یه آدم معمولی/ عصبانی، حالم خوب نی

همخوان

یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم

اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»

یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم

اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»

قسمت سوم

همش خطا/ باغبون این دشت بلا

آسمون دیدم شدم سر به هوا/ بارمو نکشیدم، اونم خطا

گلهای باغچم کوتاهن/ نور نرسید بهشون، اونم خطا

برجاتون حیاط(ت) رو سایه کردن/ من که روی پشت بومم خطا

گفتن خونه جای موندن نیس/ گفتم هرجا به جز خونم خطاس

گفتن بیرون در آزادیه/ گفتم معنی نور توی شباس

نفرت توی سینم جایی نرفت/ کسی واسه رفته‌هام کاری نکرد

از فرودگاه تا بهشت زهرا/ توی خوابم منو راه می‌برن

هق هق! پیمان تو نرو! / هق هق! احسان تو نرو!

هق هق! آذین چرا رفت؟ / خواهر، داداشم تو نرو!

راست می‌گن آدم خیلی کمه/ این زمین فانی رو متر می‌زنه

کاش جای این همه مرگ و خطا/ شعر می‌شد واحد مملکتا

همخوان

یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم

اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»

یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم

اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»