aljazeera interview with Salome MC

در یک دهه گذشته، سبک رپ زیرزمینی به محبوب ترین سبک موسیقی در بین جوانان تبدیل شده است. رپ فارسی امروز در همه جای ایران شنیده میشه از داخل ماشین ها تا مهمانی های شبانه و به سرعت در کشوری که بیش از شصت درصد مردم زیر سی سال هستند به یکی از محبوب ترین سبک های موسیقی در بین جوانان مبدل شده. سالومه اولین رپخون دختر در ایران به اجزیره گفت: "رپ فارس بسیار قویه و بین جوونها هم طرفدار زیاد داره" و " آوردن مساءل روزمره زندگی، خیابون و موضوعات داخل اجتماع به موسیقی کار جدیدیست" رپ در ایران حدودا در سال 2000 میلادی در تهران شکل گرفت و توسط سروش لشگری ملغب به هیچکس هدایت میشد. هیچکس پدرخوانده رپ فارسی در کار های خودش از سازهای سنتی و س بک های کوچه و خیابانی استفاده میکنه و در واقع تلفیقی از موسیقی شرقی و غربی اراءه میده. هیچکس برخلاف بسیاری از همکاراش از فحاشی و رپ کردن درباره خشونت، مواد مخدر و جنس مونث پرهیز میکنه و در همین باره در سال 2009 به دیلی شو گفته که: " رپ در اینجا متفاوته و درباره مسائل جدیتر هست". هیچکس در کارهاش بیشتر به مسائل اجتماعی، اعتیاد، افسردگی، فقر و بیکاری جوانان گریز میزنه و میگه که: "ما نباید تاثیر بد روی مردم داشته باشیم سالومه تا به حال به عنوان یک زن به صورت علنی در این عرصه فعالیت نداشته و همیشه تصمیم داشته هویتش به عنوان یک خواننده رپ مخفی و جدا از زندگی روزمره اش بمونهو در همین مورد گفته که: "برای یک مدت طولانی من یه صورت علنی کار نکردم در حالی که بسیاری از همکارای مرد من این کار رو نکردند و شاید اگر دست من هم باز بود این کار رو میکردم اما به صورت غریزی در دو دنیای مجزا زندگی کردم" سالومه در حالی که بیشتر در مورد زندگی، مرگ و یا هر چیزی بین این دو رپ میکنه اما کارهاش بعضا رنگ و بوی سیاسی هم به خود گرفته و در همین مورد میگه: "من انقلاب رو ندیدم ولی رپ من انقلابیه. قلم من سلاح منه و کفنم همیشه داخل کوله پوشتیم هست". برای مثال سالومه در آهنگ شاه مست و شیخ مست در واقع به مقایسه طبقه روحانی در ایران با دولت استبدادی شاه در قبل از انقلاب میپردازه. سالومه در ادامه اشاره میکنه که: "انگیزه من برای نوشتن چیزیه که از همه چیز بیشتر حسش کنم و در واقع چیزی که در من تاثير گذار باشه دیدگاهم رو درباره اش شکل میدم و میشنم و راجبش مینویسم"

کاری از وبسایت رادیو فریاد

مترجم: Amir Farhoud

کپی برداری فقط با ذکر منبع مجاز می باشد.

"It is a powerful scene and very popular with youth," Iran's first female rapper, Salome MC, told Al Jazeera. "To bring daily life, street life, issues of urban life into music is new."

Iranian rap was born in the early 2000s in Tehran, led by rapper Soroush Lashkary, known by his performing name of Hichkas. Dubbed the godfather of Iranian rap, Hichkas uses traditional Iranian instruments and urban beats to create a hybrid genre, a combination of east and west.

Unlike many of his counterparts, Hichkas avoids swearing and rapping about violence, drugs and women. "The rap here is very different, it's about something real," he told the Daily Show in 2009. Instead, Hichkas' music tackles social and moral issues such as drug addiction, depression, poverty and youth unemployment. "We feel we shouldn't have bad influences on people," he said.

According to rapper Salome MC, she has not faced overt challenges as a woman, but decided to keep her identity as a rapper secret and separate from her daily life. "For a long time, I did not face any challenges that my male counterparts didn't. I probably would have if I was more open about it in my daily life, but instinctively I lived a double life," she said.

While she raps about "life, death and everything in-between", some of her music has taken a distinctly political character. "I haven't seen the revolution, but my rap is revolutionary. My pen is my weapon and I've got a burial shroud in my backpack," she raps in the song Drunk Shah, Drunk Elder, where she compares Iran's ruling clerical class with the Shah's autocratic government prior to the Iranian Revolution.

"The motivation is just to write about something that I feel strongly about. Something affects me and I start to form opinions about it, and I sit and write," Salome, who now lives in China, said.